به گزارش نماینده به نقل از ایران، اهم گفتگوی وی به این شرح است:
*انگلستان یک کشور مهم در شورای امنیت است که حق وتو دارد. عضو گروه ۱+۵ هم هست و در اتحادیه و پارلمان اروپا نیز تأثیرگذار است. بنابر این ما با چنین کشوری در ابعاد مختلف اقتصادی و سیاسی روبهرو هستیم و میتوانیم با آن ارتباط داشته باشیم. از سویی دیگر جمهوری اسلامی هم کشور محوری در جهان اسلام و خاورمیانه است و ظرفیتهای متعدد اقتصادی و سیاسی دارد که مورد علاقه انگلیسیهاست. در این سفر تلاش میکنیم تا حد امکان موانع توسعه اقتصادی را برداریم تا صادرات بیشتری داشته باشیم. به لحاظ سیاسی هم فرصت خوبی است تا نقطه نظرات و مواضع خود بخصوص در مورد پرونده هستهای را شفاف و صریح بیان کنیم.
*تیمی که از انگلیس به ایران آمده کاملاً به این موضوع تصریح داشته و حتی گفتند که ارتباط مردم و نظام ایران در حال حاضر بیشتر و مستحکمتر شده است. این سرمایه بزرگی است که از چشم کشورهای خارجی هم پنهان نیست.
*فکر میکنم تعامل و همکاری خوبی بین دیپلماسی دولت و پارلمان در حال وقوع است که ثمربخش خواهد بود. اینگونه نیست که دولت با یک سیستم جداگانه کار کند و مجلس مسیر متفاوتی را طی نماید. هر دو براساس یک منطق کار میکنند. وزارت امور خارجه همکاری بسیار خوبی با گروههای دوستی داشته است.
*گروههای دوستی معمولاً درخواست دارند با سران قوا دیدار داشته باشند اما پروتکلها و دیدارهای متقابل تعیینکننده است. یعنی سفرهای قبلی که تیم ما به انگلیس داشته را ملاک قرار میدهیم. اگر آنها یا هر کشور دیگری تمایل دارند با رئیسجمهوری ما دیدار داشته باشد به طور متقابل گروه دوستی کشور ما هم باید امکان ملاقات با سران آن کشورها را داشته باشد. آنها دیداری برای هیأت ایرانی با نخستوزیر انگلیس فراهم نکردند. الان هم طبیعی است که درخواست دیدار با آقای روحانی را داشته باشند اما همان طور که گفتم درخواست هیأت ایرانی را اجابت نکردند. البته آقای روحانی هم الان خیلی پرکارند و شاید خیلی این دیدار ضرورت نداشت.
*سفرها، گفتوگوها و مراودات حلکننده خیلی از مسائل تاریخی خواهد بود. البته من به اعضای این هیأت هم گفتهام که گذشته شما در کشور ما قابل دفاع نیست و مردم ما اعتمادشان از انگلستان سلب شده است. ازآنها خواستم روندی را شروع کنند که منجر به جلب اعتماد ملت ایران شود. البته ما نمیتوانیم و نباید در گذشته متوقف باشیم. باید رو به آینده داشته باشیم و از تجارب گذشته برای ساختن آینده استفاده کنیم.
*من اعتقاد دارم در پارلمان امریکا هم باید گروه دوستی ایجاد کنیم و نگذاریم فضای کنگره کاملاً در دست لابیهای تندروی صهیونیستی باشد. در آنجا هم میتوانیم افراد آزادیخواهی را پیدا کنیم که اهل منطق و استدلال باشند؛ باید برویم به سراغ آنها و گفتوگو کنیم. اگر گروه پارلمانی بین دو کشور ایجاد شود، میتوانیم در فضای غالب بر کنگره امریکا نفوذ کنیم و آن را تغییر دهیم.